lunes, 31 de mayo de 2010

Algúns din ¡miña terra!

Algúns din ¡miña terra!
din outros ¡meu cariño!
i este, ¡miñas lembranzas!
i aquel, ¡ou meus amigos!
Todos sospiran, todos,
por algún ben perdido.
Eu só non digo nada,
eu só nunca sospiro,
que o meu corpo de terra
i o meu cansado esprito,
adondequer que eu vaia
...............vai comigo.

                                               Rosalía de Castro. Follas Novas VII
Na Galipedia 
Portal de Rosalia en cervantesvirtual

4 comentarios:

  1. Me has dado en el corazón,trato de no pensar pero se me han venido los recuerdos como cataratas.
    Deben de haber florecido las rosas de la alameda y aca hace un frío!
    Cando volver, se volvo ¿Todo estará onde estaba?

    ResponderEliminar
  2. ains que recordos do colexio!!

    Adeus ríos adeus fontes, adeus regatos pequenos..

    Saludillos

    ResponderEliminar
  3. xurxo,fazulas, gracias por los comentarios,nadie como Rosalía para despertar morriña, no?

    saluditos :)

    ResponderEliminar
  4. Este comentario ha sido eliminado por un administrador del blog.

    ResponderEliminar

Contame lo que sentís, lo que sientes o lo que piensas...